Status heeft weinig zin

André gaat naar het wekelijkse ontbijt van zijn netwerkvereniging. Hij parkeert zijn grote auto om 07.00 uur pontificaal voor de deur, kijkt nog even in de spiegel of hij er goed uitziet en gaat naar binnen. Deze bijeenkomst zou een andere afloop hebben dan hij nu kon bevroeden.

Elevator pitch

Er zijn al ondernemers binnen. Er wordt al wat ontbeten en de mensen staan met elkaar te praten. De voorzitter vraagt of iedereen plaats wil nemen aan tafel, doet zijn welkomstwoord en vraagt iedereen zijn of haar elevator pitch te vertellen. Vooral voor de vier nieuwe leden is dit handig. De ene na de andere te geoefende elevator pitch gaat over de tafel. Het lijken wel radiospotjes. André is aan de beurt…

Ik ben..

André gaat staan. Hij kijkt stoer om zich heen en vertelt hoe succesvol hij is. Hij zwaait daarbij met zijn armen, zodat je zijn glinsterende horloge ziet. Hij vertelt over wat hij allemaal heeft binnen gehaald aan opdrachten, dat hij mooi woont en dat iedereen dat kan bereiken. De andere netwerkleden reageren verschillend op zijn verhaal. Sommigen kijken elkaar aan met een blik van “Nou ja …”. Een ander kijkt geboeid naar André. Een paar anderen wenden hun hoofd af en weer, wat anderen bladerden in hun papieren of beantwoorden een sms’je. “André, je koffie wordt koud!”, zei Bernadette na een paar minuten met een glimlach.

Informele deel

Na het ontbijt wordt er nog wat verder gegeten en gepraat. De sfeer is goed. André loopt rond, schudt wat handen en vraagt aan wat ondernemers of hij een keer mag komen praten om zijn kantoorautomatisering te demonsteren. Bernadette tikt hem op zijn schouder en fluistert in zijn oor: “Heb je zo even voor me?”

Advies

Bernadette leunt op een statafel, drinkt een kopje thee. André ziet haar staan en gaat bij haar aan tafel staan. “André, ik heb je bezig gezien zojuist. Mag ik je vertellen wat dat met me doet?”, vraagt ze. Hij knikt. “In plaats van dat je aan wil trekken, stoot je mij af. Het zou zo mooi zijn als je je zelfverzekerdheid en kracht anders zou inzetten. Want volgens mij draait het niet om bezit en status.” André kijkt Bernadette zwijgend aan en slikt onopvallend.

Delen = vermenigvuldigen

“Maar het is toch zo dat menigeen graag dichtbij succesvolle mensen wil zijn? Succes veroorzaakt succes!”, zegt André. Bernadette legt hem uit dat dit voor de minderheid geldt. En wellicht dan ook nog eens vroeger. De laatste jaren is ‘delen’ wat telt: je kennis, je kennissen, een klant, je netwerk, enzovoort. “Als jij mensen laat meedelen in jouw succes, netwerk en kennis, dan zul je zien dat dit als een magneet voor jou werkt. Durft te geven en delen”, adviseert Bernadette hem. André stapt even later in zijn auto en onderweg naar zijn kantoor overdenkt hij dit bijzondere netwerkontbijt. Hij schrijft het even op in zijn boekje: in deze tijd ben je wat je deelt, vroeger was je wat je bezat.